0
Yorum
10
Beğeni
4,0
Puan
478
Okunma
aklımı musallat etmişim ölümden sonrasına
gözlerimi ruhumun pençesinde çırpınırken bıraktım
uyku denen rahatlık bedenime ağırdı
gelmesini beklemedim ölümü ben çağırdım
gecenin hasmı bendim gündüzün çaresizi
kalbimin atışlarında hep bir anlam arardım
yeni cümleler peşinde bir ömre muktedirdim
kim kendi kader kitabını dünyasına getirdi
bir sual kurcaladı ömrümün safhası karıştı
heybetinden sükutum çaldırdı bünyesini
bir limandım fıtratım zahmetini aştı
kendi ruhumu katlederken kudretimle savaştım
yağmur gibi düşerdim toprağın suretine büründüm
iliklerimde artık cennetin kokusu yok
gözbebeklerimdeki ateşten alev aldım gizledim sarnıçlara
kendi harına ahkam kesen bir rüzgar oldum, yol veren kırlangıçlara
5.0
75% (3)
1.0
25% (1)
