Güzel cemalini göremesem de
Gurbet elden mektubunu alıyom
Doyumluk hal hatır edemesem de
Arada bir selamını duyuyom..

Felek çelmesini taktığı sene
İnkar etmem geldin ziyaretime
Üzerinden geçti tam altı sene
Ne Ankara, ne de köyde geliyon..

Can Berna’mız av(u)kat olmuş sevindim
Buralarda gururlandım, övündüm
Güzel dostum işin özüne geldim
Görmesen de çok hastayım biliyon..

Bir leylek misali havalarda’sın
Bazı Didim, bazı İstanbul’dasın
Demiyon ki dostum ne haller desin
Bir diyardan, bir diyara geziyon..

Mevsimler dolaştı aha kış geldi
Biliyorsun dostum başa iş geldi
Şu feleğin oku sinemi deldi
Bu halde de sohbetini özlüyom..

Can Hasan’ım göbeğimi ben kestim
Kimi günler durgun, kimi sert estim
Ah felek siz sanma, ben sana küstüm
Darılsam da yollarını gözlüyom..

Hasan Erkılıç
Ankara,

(*) Bu şiiri; 2015 yılında yaşadığım felç rahatsızlığı sırasında bir kaç defa ziyaretime gelen, ancak ondan sonra görüşüp doyumluk hal hatır edemediğimiz köyden çocukluk arkadaşım, 55 yılı geçkin süredir dostum Nevzat Cingöz arkadaşım’a adıyorum.