Ürkmüyor, ürperiyorum
Düşlerinde üryan gezinirken, üşümüyorum!..
Gözlerimdeki esrar perdelerim yırtılıyor, üşüşüyor
Gizemlerim dudak kıvrımlarının
Altında ağlıyor, eriyor, akıyor
Zaman yelkovanın geçelerini dişliyor
İşliyor duygular, sis yok, iteliyor
Akrebin dişlisi çoğaltırken seni sevilerimi
Gönül çeperimin değirmeni
Seni öğütüyor, sana döneniyor
Yüreğine mülteciyim sanma aksine
Amazon ruhumla geliyorum, hemde gönül at’ımla
Ben dünlerin karanlığını çoktan deldim
Kanattım derelerce yetmedi, im’ledim
İzin ver nidâlarım çığlık atsın yalnızlığımıza
Kuşatsın bizi, esir alsın ki yanalım
.
.
.
Yelkovanın her geçelerinde
Lehimleyelim, demir atalım
Gemici düğümünce kenetlensin düşler
Sınamayalım
Tartmayalım
Bize aksın, bizli
saniyeler
İlk defa
Ve...
Öyle sürsün
Saatin zembereği


ayşe yayman