fırçalar buluşmalı papatya saplarıyla ,
tarihe karışmalı seviyor sevmiyorlar
gülü kim incittiyse dikenden af dilesin
öyle değil mi vera ?
bir gülün yaprağının
başlardan dökülüpte
ayakların altında çiğnenip durmasını
hangi şair aşk diye yazmış ki şiirlere
ve adına aşk dendi
diken bile gücendi
bu yüzden biz zerefşan bağdat sokaklarında

biz seninle zerefşân acem sokaklarında
ama altından değil gümüşten değil vera
taştan kayadan kumdan
öyle saf  öyle duru
gelinin mendilinde duran bir çiçek gibi
ki sevmeyiz çiçeği dalından koparmayı
yaprağın ahı tutar toprağın bedduası
bu yüzden mendillerde bu yüzden túrkülerde
buluşuruz seninle ...


belki  asırlar önce  buluşmuşuzdur senle
seni gördüm bir gece furuğun gözlerinde
simsiyahtı gözlerin
kirpiklerin yiğit bir cengaverin yayında
gerilip durdu işte
kimbilir kaç geceyi silkinerek damladın
şimdi bendesin vera
suya kulak verdiysen sohrebte ayak sesim
bilirim sende gördün
satır aralarında tutuşan yüreğimi

belki asırlar önce buluşmuşuzdur senle
belki gözleri oldun susamış bir ceylanın
belki kirpiği oldum o ceylanda gözlerin
belki elleri oldun eli kınalı kızın
belki kınası oldum o  ipince ellerin
biz seninle rastlaştık satır aralarında

bugün zerafşan günü dök hadi renklerini
gömleğime bir sarı istiyorum mesala
sevmeli sonbaharlar paytak bakışlarımı
eylül yüzümden öpsün ekimler şiir eksin
kasım hiç kasılmasın
çünkü sevdam aralık tütsün işte ocağım
şubat istemem vera balığın kendisiyim
martımı biraz abart nisanlarımı şımart
bana böyle bir sarı
başağın sarısından buğdayın sarısından
buğday tanelerini koskocaman çizersen sana şiir yazarım
öyle kocaman çizki
dünyaya sarılsam da kavuşmasın ellerim
en az onbin çocuğa her başağın tanesi
doymak için cenneti beklememeli kimse
bu dünya kötü vera
sıcağında üşürüz sén anla gerisini

hazır elin değmişken ceketime lacivert
göğün lacivertinden annemin eşarbından ,
bana da yıldız vera babamın gözlerinden ...
fırça senin elinde ey yüreğin tezhibi ,
bugün şiir  zerefşan
ben şiirde müzehhib
sen aşk  müzehhibeyesi
zerefşanda melodi gece duyuldu sesi

İbrahim Sezgin
(Veraya Mektuplar)