KENDİNE BİRİKTİRDİĞİN MİRAS
Gönül nasıl dolarsa vuslat da o konuşur,
Gönül de biriken senin bahçen olur.
Huzuru İlahi de şahidin olur,
Fani alemde biriktirdiğin varlık,
Baki alemde yok olur,
Geride bıraktığına miras olur,

Seninle gelecek,
Sana şahitlik edecek miras,
Açıldığında gönül kapın,
İçinden giren,
Hayatını şekillendiren,
Seni kendinle yüzlestiren,
Amelindir, edebindir, Sabrı Cemilin..
Aslolan niyetindir,

Dünyada biriktirdiğin kumbaraya,
Artırıp koyarsın ya hani,
Gönül kumbarani hiç düşündün mü?
Kumbara da biriken para,
Miktarınca harcanır, sayılır ya elinde..
Gönül kumbarandan neyi dökeceksin?
Baki alemde tasarruf ettin mi?
Sordun mu gönlüne ne ister?
Nasıl yeşermek ister?
Ne ile mutlu, neye yaklaşmak ister?
Kendine döndün mü hiç?

Bir kaldığında bir olanı bulur,
Anlar ya gerçeği insan,
Ahh eder, var ettiklerine,
Ağlar belkide göremediklerine,
Kaybettiği değerlere,
Ziyan ettiklerine,

Biri bulur birken, asıl gerçeği anar,
Anar, onunla kanar ya huzura insan,
Vakit geç olmadan bulmak,
Huzura konmak,
Gönül defterimizi,
Gerçek olanla doldurmak,

Canı gönülden İlla Hu ile,
Asli diyarımızla buluşmak,
Hak ile Hak kelamı ile,
Haktan gelen Rahmet ile,
Bütünleşmek Huzur da huzura ermek,
Diriltmek kendimizi..
Hayy Allah derken,
Gerçek vuslata açmak gözlerimizi..
Nasıl bir güzellik bu diyerek
Hissetmek gönlümüzdekini,
Yol yakınken görmek ,yaşamak varken
Ziyan etmeyelim gönüldeki sermayemizi..

İlahi Rıza ile niyet alan,
Boş dönmez huzuru İlahi den,
Niyetle girer, edeple bekler,
Önüne gelene şükreder
Nimeti şükürle ziyade eder,
Feyzi Muhabbetle vesselâm.