12
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1351
Okunma

münzevi bir yalnızlık
kandilleri sönmüş geceme yapışırken
uzak yollar solumuş hava
yetim bir hasrete akıyor
sevk emri çıkmış sokaklarda
kelebeğin ömründeki zenginliğe iç çekiş
zemzem tadında başıboş kimsizlik
tenha sözlerde kalabalık bir telaşa dönüşüyor
kendimi vur-kaçlarda zehirleyip
bu vakitlerde zaman zaman ölüyorum
senden sonra sensizliğe denk bir anda
sus gözlerinle beni çarmıha gerip
kalbime çaktığın gidişinle
talan yalnızlığımla cebelleşip
nankör beklemelere inat
unutulmanı sağlamak hiç kolay değil..
şimdi değilse
bir daha asla
an beni
syrus
5.0
100% (1)