Yalnızlık korkusu içimdeki,
Başka bir şey değil ki.
Ölümden korkmuyorum,
Yalnızlıktan korktuğum kadar.

Ne kötü şeydir,
Bilirmisin sen.
Milyarlar içerisinde,
Yalnız yaşamak.

Kuşlar bile terk ediyorlar,
Konmuyorlar dallarıma.
Kocaman dünyamızda ,
Herkes mutlu, ben değilim.

Yalnızlık ne kötü şey,
Tek başına yaşamak.
Çiçeği tek başına koklarken,
İki kişi olamamak.

Güneşin sıcaklığını,
Çocukların ağlayışını,
İnsanların feryatlarını,
Öyle özlüyorum ki.

Bir sen vardın yanımda,
Sende gittin.
Yapayalnız kaldım,
Kendimle baş başa.

Şimdi yapayalnızım,
Yalnızlık deryasında.
Bir balık misali
Yüzüyorum, yüzüyorum.

Gerçi şimdi riya yok,
Yalan, gıybet, iftira.
Fakat yalnızlık deryasında,
Bunlar bile özleniyor.

Yalnızlığımın,
Son safhasındayım.
Artık ebediyen,
Yalnız yaşayacağım.

Toprakla kucak, kucağa,
Yaşarken belki de
Yalnızlığımın acısını,
Onunla çıkaracağım.

Ölümden korkmuyorum,
Vız geliyor bana.
Ama yalnızlıktan,
Çok ama çok korkuyorum.

ZALOĞLU