İLAHİ ŞARKI

Aşka odaklanmış yürekler
Gün görmemiş çitlembikler
Sessizce dolaşır buralarda

Testilerde harmanlanır aşklar
Ferhat’la Şirin arasındaki fark var
Azatsız köleler zincire vurulmuş mahkumlar

Kim yıktı bu sarayı
Kim ağlattı bu güzeli
Dört mevsim birden yaşanır burda şimdi

Kana kana içilen sular
Kerbela’da haram oldu bize neden
Neden Yusuf vuruldu zincire Züleyha saçlarıyla

Bu ateş Nemrut ateşi azgınlığın vurması yeryüzüne
Mecusi’nin sönmeyen ateşi çıktı ayyuka
Bir kere kente indin inmemecesine

Yeryüzünü çarşaf gibi dürdün dürmemecesine
Miraç’da varıldı gökyüzüne
Ebabille varılır küfrün üstüne

Vur vur gülbankı vur
Oku mehter marşını en gür sesinle
Geliyor art arda gökyüzü ordularıyla yeryüzü orduları

Firavn’ın kızı doğurdu yeniden yeniye
Alimden zalim olurmuş zalimden alim
Ey Nuh değil o senin alin

Musa çocuk Firavunu sakalından tuttu mu tuttu
Az kaldı yakalanacaktı emin ruh olmasaydı
Firavun’Musa kendi sarayında boğdu

AHMET KEMAL