Saygı değer Nil Türk Hanımefendi;

Ne zaman seni düşünsem,
Şiirler dökülüyor satırlara,
Şarkılar ağlıyor yokluğuna….
Sen gideli kaç asır geçti saymadım,
Bana dağbaşı yalnızlığı,çöl ıssızlığı bıraktın,
Yokluğun kaderim oldu,
Bedenim buz tuttu,
Çatladı kırıldı,
Tuzbuz oldu parçalarım…

Hani o güzel hayallerimiz vardı ya,
Rüzgarlar savurdu,
Dağların tepelerine attı onları,
Özlemin bulutlar gibi sardı beni,
Yağmur gibi üzerime yağdı her gece,

Sen asırlardır içimin çöllerindesin,
Serapsın , yaklaştıkça yoksun
Geceler boyu ,
Hayalinin peşinde koşarken,
Şaşırdım yolumu,uçurumlardan düştüm
Paramparça oldum..,
Her gece sevgimi yolladım rüzgarlarla sana,
Cevap alamadım,usanmadım,bıkmadım,
Sen istesende gelemezsin biliyorum,
Biliyorum canparem,
Bekle, bekle birgün yanına geleceğim……
---------------------------------------------------------------------------------

Yokluğun koca kenti sardı
Hasretin içimi /özlemin göz bebeklerimi yaktı
Sensizliğe alışmak zor geliyor canparem
Yokluğunda bu kent yetim kaldı..

İzninizi almadım lakin dost yüreğinize sığınarak bir kıta ekledim....

Bu güzel dizeleri Yazan yüreğin Kalemi daim olsun..Mutluluk yüreginizden tebessüm yüzünüzden asla eksik olmasın...
Sezai Binici/umut_adam/Erzurum..
Saygılarımla