Duydum!
Küsmüşsün şiirlerimden.
Oysa!
Yanaklarına kondurduğum bir avuç buse,
Yüreğimden sana dökülen nur nehriydi onlar.
Yıllar yılı nadasa bırakılmış bir kalbe,
Eteklerinden dökülen sevgi tohumlarının
Ete kemiğe bürümüş haliydi şiirlerim…

Evet!
Haklı tarafların vardı
Ayrı dünyaların insanları,
Ayrı davaların adamlarıydık belki
Birimiz güney,
Diğerimiz kuzey kutup gibiydik.
Sende yaz,
Bende kış idi mevsim.
Ama;
Tüm imkansızlara,
Yasaklara rağmen sevdik…

Çünkü!
Evrenseldi şiir.
Bütün farklılıklara isyandı
Tıpkı yeşilin betona baş kaldırışı gibi
Ne renk bilirdi ne dil
Mendil farklı olsa da
Beyazdı tüm dünyada göz yaşının rengi…

Şimdi!
Yaralı bir bıldırcın bırakıyorum ellerine,
Son şiir niyetine
İster,
dudaklarınla merhem ol,
Öp uyandır.
İster,
Göm şiiri kimsesizler mezarlığına
Ama unutma!
İlhamımın,
Yanan kandili de sensin.
Eli kanlı katili de.

Ozan Ali AYDIN