ağzımın içinde,dilimin altında
henüz tanımlanmamış
ve kırılmış kelimeler
noktasına
virgülüne kadar biriktirmiş kalbim
artık ne kadar acımışsa
istiyor
okunmasını bütün anlamlarıyla

bütün yaşanılanların
yani
cümlelerdeki bütün hatıraların

kime dair
neye ait olursa

ve bazen
vazgeçiyorum bu istekten

çünkü
herkes
kendi hikayesinin kaybedenidir
ya da kazananı
ama
kazanırken de
kaybederken de
kahraman olabilir herkes

ya da
unutulmak istenebilir de

ağzımın içindeki,dilimin altındaki
kelimeler eksilir bazen bu yüzden

hangisiydim ben

kazanıp kahraman
kaybedip kahraman

kazanıp yok olan
kaybedip yok olan

bilmek
insanın esaretidir

öğrenmekten korktuğum için
yazmaktan vazgeçtiğim kelimeler gibi

bilmenin acıtacağı için
aptallığa sığınmak gibi

sırf bu yüzden bazen
adımı sorarım kendime
kendimi hala tanıyor muyum

ahmakça olduğunu biliyorum

sadece bir başkasına sormaktan korkuyordum
ki zaten
bir başkası yoktu

ağzımın içindeki, dilimin altındaki kelimeler
kelime bile değildir bazen

sadece nefes almaya çalışıyorumdur