Kumbaramda birikmiş
Aşktan artakalanım
Bir hazineymiş
Yıların gönül yorgunlukları

Ne zenginmişim meğer
Yok, sanırdım dünyalığım

Senden kalanlarım varmış
Kumbaramda sakladığım

Açıldı kumbara
Döküldü tüm bozukluklar

Beni seveni sevememişim
Benim sevdiğim de beni...

Kumbaramda biriktirmişim
tüm kırık kalpleri

...................................Bir zaman



Düş/dü (Muhabbet)


Tıkanıyor

Tükenmişliğin içinde kelimeler

Şehr-i hayal ederken…

Şehr-i hayal içinde

Kaybediyorum

Ben beni

Kırılıyor kalem…

Söylenmemiş sözler

Gizlenen gözler

Ardından…

Düş’dü ay düşlerime

Düşlerime; Gülriz...

Biliyorum

Oralarda bir yerde okuyorsun

Kumbaranda birikmiş ne varsa kırıp dökeceksin ortaya

O günü bekliyorum

......................................O zaman



…dan sonra
Bakma ağırlığına,
Ortaya dökülecek olan ’üç kuruşluk ben’... herkes kendini biriktirmiyor mu biraz.. ve ödenecek her bedel fazla değil mi insanın kendinden.. kumbaramı çoktan kırdım ve harçlıksızım.. harçlık sızılarım...Gülriz...





Kumbaramı çoktan kırdım
harçlık/sızım...
Zaten artakalanlar değil midir biriktirdiklerimiz...

Dolup taşıp kabına sığmayınca

Çatlayan haznemizden taşmaz mı hazinemiz

...ve
O hazine! İz...

Bırak harçlıksız kaldığında, harçlığın sızıların olsun
Dostum!
Biz sızılarından artırdıklarını harcayanlar,
Kefaret ödeyenlerden değil miyiz? ...
Değil miyiz ki!
Başkalarının bedelini kendi kumbarasından ödeyen?

Biliyordum yanılmadım dost...
Harca harçlıklarını şimdi pervasızca


............................................Herzaman

Sibel ORUÇ Gülriz anısına