9
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
981
Okunma
Başlı başına âlemdir şu insan,
Her an değişir hâli, gökyüzü gibi.
Bir bakarsın toplanmış,bulutlar,
Yer yer açık mavi,birazda gri.
Kimi zaman mutludur,şen şakrak,
Kimi zamanda acıdan bir sağanak.
Bazen yere göğe sığmaz,şu kalbi,
Adeta kanatlanır kelebekler gibi.
Mavi bir uçurtmadır, hayaller,
Bir biri ardısıra,bitmez ümitler.
Umudun peşinde,adımlar eskir,
Ama ruhunda tükenmez,emeller.
Koştukça yorulursun,hayat yolunda,
Yolun kimi zaman,çıkmaza girer.
Yine de çözümsüz değildir, hiçbir şey,
Yanlış bakış açısı, yanlış düşünceler.
Güzel görebilmek,bir marifettir,
Marifet,hakikati görebilmektir.
İşin ince sırrı şudur aslında,
Kâinatı bir kitap gibi okuyabilmektir.
5.0
100% (10)
Cevap Yaz