isminin önüne yerleştirdiğim tüm sıfatlar sen baskılı
saatleri vuran sarkaçın izi boyunda sürüp giden
gittiği yerde hasrete zı’lar çekilirken


sana okuyamayacağın bir kaç mektup daha yazarım belki
gittiğin kahır ertelerinin
bana açtığı tahribatı deşmek adına


hep derdin
’hesapsız gitmek namertlerin kaçışıdır’
anladım ki senin benden gitmelerin
gece ayazında koyu bir kahvenin etkisi gibiymiş
olağan ve sarsıcı


böyle zamanlarda bir son hazırlanmalı demiştin bana
makamı bilinen bir şarkının ezbere finalinde değil de
netametin kol gezdiği ama ele alınmadığı
tuzun merhem niyetine sürülüp
gözlerinin içindeki ışığın başka yeri aydınlatmasıyla
geceleri sıcak yanımdan kalkıp
soğuk yüreklerde yer almandan,
kokunu unutmayan duvarların üstüme gelmesinden
dudaklarında ki alaycı kıvrımdan anlamalıydım...


oysa anlamadım...


bir aşkı nasıl anlatabilir ki mısralar
bunalımların ayyuka dönüşüp
çektiğin her fiiile olumsuzluk eki alırken..

syrus