1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
548
Okunma
Müziğin ince parmakları okşuyor ruhumu.
Nazik elleri geziyor üzerinde.
Yalnızlıktan çatlayan ruhum,
Onarılıyor dokunuşları altında.
Sessizlikten kararan gözlerim,
Bitkinlikten kapanan kulaklarım,
Açılıyor her bir tınısı ile.
Uyanıyor gibi bir karanlıktan.
Gün doğumuna yakın en karanlık anda,
Siyaha boyanmış dünyam,
Renklenecek gibi oluyor.
Düzelecek gibiyim.
Garip bir his kabarıyor göğsümde.
Unuttuğum bir şeyleri hatırlar gibiyim.
Adı neydi unuttum bu hissin.
Anımsayacak gibiyim.
Biraz daha yaklaşırsam göreceğim!
Biraz daha çabalarsam bileceğim!
Sanki bu,
Sanki ben,
Mutlu gibiyim?
5.0
100% (4)
Cevap Yaz