gever ’ime sana doğru yön verir
huyunu bir güzel sularım ara sıra
özün değişir diye kim bilir
basıp ta durursun nasıra
çoluk çocuk ne gerek ki gönlü kısıra

her anda çorak bir toprak gibisin
saklanırsın kurak gururunun arkasında
tüm geçmişi bir bir ayıklıyorum da
bölüşte pay edemiyorum aramızda
ne ektin ki neyi biçebilelim
nankörlükler beş para etmiyor nasılsa
bir işe yaramayacak kadar
burnun sanki de Kafdağı’nda
kalbinse baş köşede Çıfıt çarşısında

kesemden yemişim ben her bir şeylerimi
senin o nalıncı keseri pazarında

hiçbir anda yanımda sen yoktun ki
tüm anılar bomboş illaki
her nankörlüğün eksiltirken duygularımı
zalim bir seyis gibi
ha bire
durmadan kamçılıyordun kaygılarımı

söze başlayabilirsin suçlamalarınla taşlayarak
kabahatlerini gözlerine yağmur yaparak
o timsah gözyaşlarınla
senin niyetin gönülce has olsaydı
beni beş vakit boşlamazdın herhâlde
koymazdın azaplar içinde her dem
bir firak fırsatını ben asla ki es geçemem

bu denlide karanlık bir ruh sana
kimden miras kaldı ki
hangi yürek buna katlanmaya he derki
ne kendine ne bana bir nebzede olsa
bir tek faydan da yok ki
çıkarına kul olmuş namerttin birisin
ne sağın belli
nede solun belli
imansız vicdanınla her an bir kan emici gibisin

çok geçte olmadan
hemen cayman gerek bu saf gönülden
senin gibi olan bir iblise bel bağlayarak
ve gever ’inin yönünü de değiştirerek
nasılsa yönler
sende illaki de sola meyilli
bendeki ise hep sağa dümenli

benim geverim susuza su taşır
seninkisi ise çıkarının kapısına kul taşır
iki zıt kutup gibiydik biz cibilliyetimizle
nasıl vere bilirdik ki biz el ele

namert bir duygunun duldasında
sen az bir eylen şöyle
nasılsa ihanetinle sen iteceksin beni
bari senden önce ben inivereyim burada

ben çok mu çok safmışım meğer ki
senle iyicede bir güzel piştim
çok şükür ki
dosdoğruya da çok tez eriştim

sokaklarda kalakalmıştım
gönül kapımda ki öksüz ve yetim mazlumlarla
şimdi mi onlar ile
çokta mutluyuz bizler pakça bir gönül birliğiyle…


AZAP...(Kadri Atmaca) 03.10.2021