ACISeninle her yanyana gelişimizde Karanlık bir hüküm dokunuyordu omuzlarıma Hafif olmaktan uzak yüklerime Bitmeyen yorgunluğuma karışıyordun İçimde bitmeyen karmaşama Baş edilemez kaçma isteği kalktı yatağından İnsanın felaketinden korunma güdüsü Bunları uyandırıyordun içimde Sonu gelmeyecekmiş gibi hissettiren Sahte bir endişe Boşluklarımı saran yoğun acı vardı aslımda Köşeye sıkıştırıyordu beni Yüzüm durağan bir hal alıyordu En zor teslimiyetim hayata Yüzlerce işkence yapıyordun ruhuma Derin bir iç çekiştin Eksiktim senin yanında,çocuktum Aklı beş karış havada İnanmak en büyük hatamdı Ne verirsem vereyim alacağım senin edeceğin kadardı O zaman anladım benden giden daha fazla Ben sana acımıştım aslında Kapıma gelen bir düşkündün sen Ufak günahsız bir yavru Zulüm görmüş bir hayvan Böyle bellemiştim seni en acısı da en başından bilmekti Ama zaptedememektir olacağı Beni tanımasaydın vereceğin zararı Tahmin edebiliyordum Başta bana kurulmuş bir tuzaktın Sonrasında bana tutsak sonrasında bana acı oldun En büyük hatam ise seni bu denli anlamlandırmaktı Ne büyük yıkım ne acı kayıptın Her ne varsa varoluşta Hepsi için buydu anlamın Asıl ihtiyaç duyduğun şeyden Mahrum oldukça acı çekeceksin Hava olmadan ölür insan,ekmek,su Hep yarım kalacaksın benim gibi bu dünyada Acı çeke çeke sonunu getireceğiz rüyamızın Yeni menzil için kaybolacağız bu hayattan O zamana kadar bir kuş ol gel omuzlarıma Yağmur ol in ayaklarıma Yaşımı sil yanaklarımdan Rüzgarım ol yüzümü okşayan Bana ıslıklar çalan Güneş ol içinden geç bedenimin Şarkı ol çal kulaklarımda Acım ol ak damarlarımda Acı ol yanağımda beni kendime getiren Aklımı yerine oturtup mıhlayan |