Mutluluğu çok görüp, dirhemle verdin bize
Sonra onuda aldın, yeter ey yalan dünya
Hayalî kurdururken, işimiz kaldı gize
Kalbi hüsrana saldın, yeter ey yalan dünya

Dört duvar arasına, sıkıştırdın bu canı
Kör bıçakla kesilse, bir damla akmaz kanı
Sızım sızım sızlıyor, dokundukça her yanı
Bende sınıfta kaldın, yeter ey yalan dünya

Yapayalnız bırakıp, yoldaş ettin kendine
Ne güzel de çevirdin, beni kendi bendine
Sabır testisi taştı, gücüm yetmez fendine
Kalan ömrümü çaldın, yeter ey yalan dünya

Nerde bir garip görsen, hep uğraşır durursun
Kurşunu sektirmeden, yüreğinden vurursun
Elbet sende gün gelir, yaprak gibi kurursun
Sade zengine maldın, yeter ey yalan dünya

Hiç değerin kalmadı, yaşadıkça gözümde
Hala yanar kıvılcım, şu sönmeyen közümde
Feryadı figan ile, intizarsın sözümde
Zerre kadar ufaldın, yeter ey yalan dünya

Nesrin Önem
Çanakkale