Coşkuyla çıktığımızda erkenden tene değerdi rüzgâr
Ne üşütürdü bu esinti bizi ne de yakardı güneş
Vesveseler dolaşsa da zihnimizde önemsiz
Şu eylül ayı var ya anlatılmaz ,tarifsiz.

Bir yanda cama vuran damlalarla hatırlatır kendini
Öte yandan açar güneşi bekler sanki ebem kuşağı
Çocuklar girmezler içeri, bilirler bu ıslanmak değil
Kısalmasın gündüzler deriz, çok severiz bu ayı.

Masallar olsaydı gerçek, ilkin eylül girerdi içeri
Ondaki bu zerafet ve cüsse, kıskanılasıdır sanki
İlhamca en zenginidir, en feyz veren aydır bu
Nasıl da hissettirir insana o çocuksu duyguyu.

Açılsın okullar ne çıkar, daha bitmedi eylül
Hafta sonları bekler Ahmet, Engin,Neşe, Gül
Bütün ayların özeti değil midir bu ay
Hepsi içinde saklı sanki, tılsımlıdır şu eylül.

Finali gibi güzeli var mı işin, en yaşanılasıdır
On bir ay içinde eylül, bence kral, sultanıdır.
Ne küskündür kışa, ne sırtını çevirir yaza
Saklar içinde sürprizle, dört mevsimi hülasa.

Keşke diyorum ben de hayat hep eylül olsa
Kırmazdık birbirimizi , severdik gönüller dolusunca
Bitmeden yaşamalı anı, o ki yılın eylülü
Tebessüm ederek bakan, koklar nihayet bir gülü...

Birikir her güzde hayat, başlığı eylüldür onun
Anıları usul usul eylül çantanıza koyun
Kimki unutur eylülü, koskoca yılın yıldızı
Matemle değse de bize resmine baktıkça doyun.