Suyun rengini görüp zamanın sesini duy.
Yaşadığın yaşamdan tat alacaksan eğer
Aldığın her nefese verecek isen değer
Aklın ile ölçüp biç, kalbinin sesine uy.

Şehrin gürültüsünden söyle bir sıyrıl, kurtul
Nehrin şırıltısını sessiz ve sakin dinle
Her gece mahkeme ol gündüzde ki kendinle
Nefsin esaretinden sıyrılıp bir huzur bul

Dünya bir yangın yeri, gözünü yakar duman
Ne kadar gerekliyse yaşam için maddiyat
Huzur için o kadar gerekli maneviyat
Bir daha geri gelmez boşa harcanmış zaman

Bir gün yorgun kalbinde aşk ateşi yakarsan
Alevi hissedersin, ateşi görmesen de
Güneş tekrar doğacak. Bilirsin, sormasan da!
Güzel şeyler görürsün kalp gözüyle bakarsan

Emeklilik sendromu içinde kıvranırken
Sarıldı şiirlere Coşari can havliyle
Ses dinledi, ses verdi en samimi haliyle
O devasa yürekler dostane davranırken

21.09.2021/Samsun

İbrahim COŞAR