Geldin...
Gelişlerin en acısıyla
En zehir zemberek olanıyla
Dedin ya ben gidiyorum
Başkasını seviyorum diye
Yüzünde o mağrur ifadeyle
Benim bir çocuğum olacak
Onlarla yaşayacağım...
Ben öldüm, ben bittim
Ciğerimi dağladın
İçilmiş söndürülmüş
Ve çöpe atılmış bir sigara
Gibi hissettim kendimi..
Kavlimiz böylemi olacaktı
Sevdamız yetimmi kalacaktı
Oysa ne çok sevmiştik
Sevginin bedelini ihanetlemi ödeyecektim
Aşkımız kaf dağında bir masaldı
Bu masalda iki de meyvemiz vardı
Hiç düşünüp baktın mı geriye
Ya o sabiler ne olur diye
Ah benim ezeli sevdam
Nasıl kazımıştım seni
Tüm hücrelerime
Nelere katlanmazdım ki
Yeterki sen iste..
Benimde biletimi kestinya
Saldın en acımasız uçurumlara..
Vakit tamam artık
Dönüşü olmayan bir ayrılık
Mademki hiç sevmedin,
İstiyorsan giderim sevdiğim
Ne bir laf ne bir sitem ederim..
Zaten yüreğim pare pare
Ayakta gezen mevtayım
Vur hançeri bağrıma
Lime lime olayım..
Ben alışığım kanamaya
Kanımla yazarım adını
Tüm şiirlere, tüm sayfalara
Görsün herkes nasıl sevilir..
Sen acıma maktulüne
Ben vurgun yedim
İflah olmam artık
Ya ölür ya dirilirim
Belkide sürünürüm
Sensizlik harici herseye alışırım
Ama toprağa girsem bile
Sanmaki seni unuturum...

Dilek’ce