2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
409
Okunma
Gece nöbetinden sonra yalnızlıkla başbaşa kalındığında anlık yazılan bir şiir
Sessizliğin küstürür kalbimi aşkın cıvıltısına
Kulaklarım hasret dilindeki nağmelerin tınısına
Yine geldim dayandım yar şu gönül kapısına
Tut artık ellerimden, itme beni aşkın kıyısına
Vura vura divane oldu gönlümün her bir teli
Yüreğim uğrunda daha ne kadar inlemeli
Duymadın ki beni bu feryatlar hiç yetmedi
Anlaman için bedenim kara toprağa mı girmeli
5.0
100% (4)
Cevap Yaz