Ağıttan öteye vaayy göster bana!

Bu köyden ötesi zulümdür kandır
Ölümden öteye köy göster bana
Yürek prangalar söktü şafaktan
Gemiler yakılmış koy göster bana

Geceden ay değil kan damlar cana
Düşler berdest olmuş, od düşmüş kana
Efkarım sarmışım hasretten yana
Ağıttan öteye vaayy göster bana

Salın dünya salın, savur dərdimi
Efkar gülle olmuş, yıkar bendimi
Dert kervanı menziline vardı mı
Laveyla içinde toy göster bana

Zemheri tükenmez, narı dondurur
Menzil at catlatır, çıra söndürür
Yollar tuzak dolu yolcu döndürür
Dal hicran içine boy göster bana

Kaç zaman gözlerim uykuya varmaz
Azrail takipte gün, aman vermez
Ellerim koynumda dermanım dermez
Al kalemi topla say göster bana

Dilim üryan, gönül üryan haldeyim
Yamaçlardan akıp gelen seldeyim
Mecnun oldum kem sözlerde dildeyim
Nefessiz dem tutan ney göster bana


Sabahım sancılı, dilim amanda
Dərviş oldum çöller gezdim zamanda
Var git zulüm var git, gönlüm gümanda
Umuttan muktedir şey göster bana


H. Işık. 15/9/21