saçlarım önüme düşmese, alnımla ilgilenmeyeceğim

korkarım bir çocukluk yapacağım yüzümü dağa dönsem

on yıl öncesiyle, sararmış ceset fotoğraflarıyla
etimizdeki mermi çekirdekleriyle uğraşacak kadar
büyüdüm

başka kimlik, başka şehir kullanmasını öğrenecek
yaştayım

martılar mı ne zaman denize dadanır, bunu da öğrenirim
diyerek, kanayan avuçlarımla kapanıyorum çiçekçilere
(ayrıntıları unutmuş olabilirim)
karnıma bırakmak için bıçak getiriyorlar
kumrular sesleniyor açık gözlerime bakanlara
birisi yırtıp beyaz gömleğimi çenemi bağlıyor
(ayrıntıları unutmuş olabilirim)
yendik sesiyle koşuyorum doğduğum yerlere
boynumdaki yağmur lekelerinden tanıyorlar beni

beni böyle bilmelisiniz, çocuk yüzümle dönmeliyim dağdan


bırakın saçlarımı önüme düşsün, alnımla ilgilenmeliyim

(Yalan Şiirler - ayrıntıları unutmuş olabilirim)



Akif Kurtuluş