1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
426
Okunma
Hayatımın hazan mevsimi
Dökülüyor bir bir yapraklar,
Yokluyorum sık sık nefsimi,
Çağırıyor sinesine topraklar.
Duymuyor artık hiç kimse sesimi,
Rahat alıp veremiyorum nefesimi.
Hiç yoktan kırıp parçaladı zalimin biri,
Gönül kuşumun bulunduğu kafesimi
Açmıyor artık rengarenk güller,
Dertli dertli ötmüyor bülbüller,
Özleminle dolup taştığım zaman,
Seni anımsatıyor gördüğüm güzeller.
Hatırladıkça hayalini başım zonklar,
Saplanıyor ha bire atılan oklar.
Sinemi hedef tahtası yapmış o yar,
Bu sevdadan ancak ölüm beni paklar.
Seyrederse o yar benimle dolunayı,
Görmezden gelirim her türlü cefayı.
Celallendiğinde çatar o yar kaşlarını,
Çeker kınından sedef işlemeli kamayı.
09/05/2006
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz