Anısına






yazılmış olduğundan mı alnına bilinmez

doğdu doğalı

hicazdan bûseler konardı dudağına

kanardı, durmadan kanardı

kendini bildi bileli

varı yoğu,

aklında oydu

daktilonun tuşlarında onu vurdu

gözleri ona kuruldu


bakar kör iken yeşiline, ön bahçelerinin

arka bahçelerinin, ölü dokusunu soludu

gözlerini açtığında, hep yalnızlığını buldu

yanıbaşındaydı, hep yanıbaşında oldu


varoluş sevinci,

çürüdü / yandı, dirisindeki âb-ı hayat suyunda

kendi hâkim oldu hükmüne


kırdı kalemi

tuşa getirdi yaşamı, vurdu yere

kırıldı sarnıcı,

ölüm aktı boşluğa buz gibi

öptü har dudaklarını


cansızlığa kendi verdi kararı

meyil vermeseydi bu kadar ölüme

coşardı şiirler, Marmara’nın suyu az gelirdi Nilgün’e

13 Ekim 1987 tarihi yazıldı sonsuzluğa gidişine...


Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.