dağ yüklendi
deniz çekildi

günesin talan ettiği sokaklara gölgeler düşsün diye
karanlığı sildik düşlerimizden
rüyalara yasak koymuşlar bilemedik ,sessiz sabahlara açılan pencerelerden
göçmen kuşlarının
kanat çırpmalarına öylece serdik göğümüzü


gönlümüzde kanayan yaralar
umursamaz bir dünyanın dün elçileri , beli kırılmış sakat cümlelerin
içi boş umutlarına gelmiş mekan eylemiş

ellerine kına, ak memelerine pranga vurulan kadınlar
susmalarınca biçilmiş altın zincirler takmış boyunlarına

topukları beton kaldırımlarına vururken gölgeleri ile sevişmiş
telaşlı akşamlar ...

içinde nehirler kuruyan gün dökümünde
bir kac solgun yaprağın
dalından ayrılırken
veda çığlığını ezip gecmis o’ kimseler

muhbir cümleler kurmuş
sarı bir papatya , fısıldamış rüzgarın kulağına, git bana uzağımı getir...


kör ışıkların cazibesine aldanmış eski bir kentin koynunda uyumuş
masalın biri

kavalcının dudakları mühürlü
nefesi bitik

kibirli bir sevdaya ağarmış saçlar, düğüm düğüm üstüne atılmış
yalnızlığın
mutluluk oyunu
bencillik ön saflarda
her duada


deniz yitik
dağ devrik...




YILDIZ