panik atağımın kıyısından geçti
pazar tatili sabahının başlangıç eğrisi..

rüya yastığında kaldı aşkların eylül kirpiği
epidemik eksenli göğsümde çınlarken yalnızlığın çağrısı
mesafesiz çarpıyordu heyecanım kalbimin ince duvarlarına..

us’um yerine düşünüyor saçlarımla dağılmış zaman
ağır bir sevda yüküyle parmak uçlarıma dönüyor dünya
başımda yetenekli sancılar geziniyor gül dikenli topuğuyla
kimi tökezliyor koşarken ruhumun karanlığında..

solgun mor renkler dudağımda titrerken istemsiz
zayıf bir irade çıkıyor küçük dilimden
halusinasyona devrediyorum tüm yetkileri
korku durağına b’ağlanıyor imkânsızım
tanımadağım bir azrail gelecekmiş hissi var kulaklarımda
yalınayakım
içimde yanık bir sevda çıkını
avucumda kuru ekmek kırıntısı
elvedayla başlayan yolculuk bu
bir de inansam yolların duraksızlığına..

işte geliyor !
söylendiği gibi değilmiş ölüm..

benimle ağır ağır gidecek sırrım
fakat ardıma yakılacak ağıtları henüz duymadım !
sakata geldim !! cemaat ’’iyi biliriz’’ demedi sanırım

aşkım söz veriyorum
sen yanıma gelince herşeyi anlatırım...


..