Sudan Sözler - II

O nazlı gelin şimdi, her gün saç baş yoluyor!
Bazen yokuş yukarı öfkesinden soluyor!
İstemezdi böylolsun, gözleri yaş doluyor;
Kırdı gemini sular, kıyameti kopardı…

Gururla akan Fırat, burnundan kıl aldırmaz!
Kuru çaylar elbette bir bardağı doldurmaz!
Bir de Çoruh’a bakın, aklı olan saldırmaz!
Kızmaya görsün sular, tüm yolları kapardı…

Susuzluk çekenlerin, derin rüyasıdır su!
Gönül saraylarının, lebi deryasıdır su!
Ol vücut ikliminin özü, mayasıdır su!
Susuz kalmış yürekler, acep nasıl çarpardı?

Susuz geçen sıcaklar, Hacer’in* kâbusunda!
Mübarek Zemzem suyu, İsmail’in usunda!
Şol zemzemin kuyusu, Kâbe’nin avlusunda!
Su çıkınca annesi, gökte kanat çırpardı…

Mü’minler dua eder, kavrulan topraklarda!
Gökten yağmur bekler hep sararan yapraklar da…
Bir ıslaklık bekler tüm, çatlayan dudaklar da!
Yaradan insaf eder, tatlı bir göz kırpardı…

Ömrün en son deminde, dua için kısa yol;
Anneme su verirdim, her arzusunda bol, bol!
Derdi her seferinde; “suyun gibi aziz ol!”
Kalkar doksan yaşında, gözlerimden öperdi…

Su hayattır, su vatan! Var mı başka şaheser?
Cennette akan suyun, adıdır “Ab-ı Kevser…
İmanını kavi tut, o da olur müyesser!
İnsan susuz kalsaydı, Hakk’a nasıl tapardı…

Karaman-2021/09

Halil Şakir Taşçıoğlu

TDK:

Hacer: esas adı Acer olan cariye Hz. İbrahim’in 1.eşidir.
Kevser: Cennette akacak olan ırmağın adıdır…
Gem: dizgin...atların ağzına takılan demir parça.