Sen yokken
Kaç kez güneşin doğuşunu seyrettim.
Kaç kez batmasini.
Kaç kez yağmura
Fırtınaya yakalandı duygularım.
Kaç kez rüyama girdin
uykularım bölündü.
Seni düşünmekten
Dönüp durdum yatağımda
Sabaha kadar
Sen bunları bilmiyorsun.

Evlerin ışığı söndüğü
Herkesin uykuya çekildiği saatlerde,
Ben ,kaç kez
Dalgın
Yorgun adımlarla
Bir ileri bir geri
Serseri mayın gibi
Başı boş
Öylece ,dolaştım
Sana çıkmayan sokaklarda.

Bir daha düşünmeyeceğim
Aklımdan sileceğim
Umutla, beklemiyeceğim diye
Söz vermiştim oysa,
Sözümü tutamadım
Kendime kızdım
Allah kahretsin

Bilmiyorsun.?
Kaç kez pişmanlıklar yaşadım ,
Beklerken. .
Sen bunları bilmiyorsun
Bilemezsin!

Bu kadarmış. !
Sonrası yok.!
Dönüşü yok.!
Giden geri dönmezmiş
Çok geç anladım

Umutlarım tükendi ,
Ölüden farkım yok .
Sanma ki yaşıyorum.

Öldüğünde değil.
Umutlar tükendiğinde yok olurmuş insan.!

Selma Meriç