Ayırma sevgilim.
Beni gözlerinden ayırma.
Ellerinden ayırma beni.
Yüreğinde sakla.
Kimseye gösterme beni.
Sen ki benim sır gibi sakladığım.
Yüreğimden bir sızı gibi geçen yaramsın.
Sen ki benim durup durup düşündüğüm.
Düşünürken sürgün edildiğimsin.
Rezillikse rezillik.
Rüsvalık ise rüsvalık.
Sevdalık ise sevdalık.
En büyüğü ben de.
Seni sevmekse bir lütuf gibi,
Bahşedilmiş yüreğime.
Çünkü sen varsın göğsümde taşıdığım.
Bir hançer gibi saplanan.
Ritmi durdurulamayan bir kalp atışı gibi içimde boyuna hırpalanan.
Bir sen varsın işte.
Ayırma beni sevgilim.
Saçlarının rüzgarda savrulusundan.
Çocuksu tebessümünden.
İncecik duruşundan ve çekingenliğinden.
Boynunu büküp küsmelerinden ve duru bir su gibi uzaklara dalıp gitmelerinden.
Ayırma beni sevgilim.
Bir vakit kaybetmekse seni.
Düşüncelerimin bana ihaneti gibidir.
Bunu kabullenmek ise, kendime yenilmektir.
Ben ki sana gönül baglamışım.
Ben ki seni gönlümde uyutmuş.
Seni bir başıma tenhalarında sevmişim sevdanın.
Yürüdüğün yolları sakınma benden.
Kaçırma gözlerini.
Bak duruyor orada bir çiçek.
Senin dokunuşunu bekler gibi.
Beni uyut göğsünde.
Beni sev ki bir çiçek gibi açayım.
Hüzünleneyim sana bakarken,
Gözlerim dolsun ama;
Yalnız aşktan sevgilim.
Yalnız aşktan...