ZAMAN: Günümüzün Dünya’sı. Yeniden ve yine, yeni bir İslâm çağına gebe ve doğurmak üzere...
TARİH: Asırlardır beklediği seçilmiş salihleri, selâmlamak için.. karşılamak üzere...
AHLÂK: Zıttı olan kelime, zilleti nakavt etmişti; zillet yediği darbelerden dolayı, yerlerde sürüm-sürüm sürünmek üzere...
BATILI MİLLETLER: Sözde adına, hürriyet dedikleri rezilliklerini sergilemek için “her şeylerini!” yitirmiş veya yitirmek üzere...
DECCAL: Fitnesi ve tayfası ile beraber, Doğu ASYA’dan sökün etmek üzere...
Hz. MEHDİ: Yemen’den Mekke’ye gelmiş ve ilâhi görevine başlamak üzere...
Hz. İSA (as): Hz. Mehdi’ye yardım etmek için, Göklerden, yere inmek üzere...
DÜNYA: Üzerinden akacak, insan kanından nehirlerle; korkunç bir kan banyosu yapmak üzere...
SEN!.. Evet, ya SEN!.. Sen, ne alemdesin? Ve dahi, ne üzeresin?..
VAKİT: Artık, pısırık durmanın, televole seyretmenin, maç’a gidip Hakeme küfretmenin, önden gidenlerin peşinden bakmanın.. zamanı değil!..
GÖREV: Ya! SİLKİNİR, kim olduğunu hatırlarsın veya oturmağa devam edersin, BİRİLERİ sana kim olmadığını hatırlatırlar!..
Lâkin o zaman; İŞ, İŞDEN ÇOKTAN.. GEÇMİŞ OLACAK.
HEMEN SİLKİNİP DE UYANMAYANLAR İÇİN...
Sen, daha neyi bekliyorsun ve hâlâ, silkinip de, kalkmayacak mısın?..

S İ L K İ N A R T I K

ŞİİR NO: 15 26-EKİM- 2008

BOŞUNA YARATILDIĞINIZI SANMAYIN,
ŞAKA İÇİN DE, BİRBİRİNİZİ KIRMAYIN.
BİRBİRİNİZE KIZIP, FİTNE ÇIKARMAYIN,
SANKİ, ‘CENNET’ OLAN BU VATANA KIYMAYIN!.

Kıyma’yı sevenler; kıyın, et kıyın beyler;
Sen!.. Silkin artık; kalk! Seni bekler.. seferler...

VİYANA ÖNÜNDE ATLARINI SÜRENLER,
AKDENİZ’İ, İÇ DENİZ YAPAN CENGAVERLER!
BAKIN: BOŞTA DURUYOR, O GÜMÜŞ EĞERLER;
EĞER Kİ; KALMADIYSA, VERECEK BİR ŞEYLER!..

Kan!.. Damarda durur mu?.. ‘Vatanseverler’
Sen! Uyan artık; kalk, seni bekler.. seferler...

MEHDİ “İMAM” OLMAK İÇİN HAZIRLANMAKTA,
BAK. GÜNEŞ BİLE, ŞİMDİ BAŞKA DOĞMAKTA;
MAZLÛM MİLLETLER; BİRER, BİRER.. UYANMAKTA!..
BOŞALMIŞ KADEHE, AB-I HAYAT DOLMAKTA!..

Sisli şafaklarda, atlılar yol almakta!;
Sen. Ayağa kalk; bak, sana.. sitem yapmakta.

SEN, NİÇİN YARATILDIN? KENDİNİ SORGULA!..
GÜNÜN GERÇEĞİ NE? ONU İYİ VURGULA!..
DURMA. ÖNDEN GİDEN AT’LILARI YAKALA,
YER YÜZÜNÜ SARAN KİRLERİ, NUR’LA YIKA!..

Sönmez meş’aleyi, uzağa taşımağa.
Sökmekte olan bu şafaktan, pay almağa;

SİLKİN ARTIK; SONRA, HESABI VEREMEZSİN!..
GEÇ KALIP, ÖNDEN GİDENE YETİŞEMEZSİN;
SONRA, TORUNUNLA YÜZYÜZE GELEMEZSİN,
SANA DÜŞEN GÖREVİ, YAPMAZSAN; SEN, NESİN?..

Ya burda durur, kendinle hesaplaşırsın!..
YA da; silkinir, gider.. ARŞ’a, ulaşırsın...
9- ŞUBAT-2008 SAAT: 16:05 Konak-İZMİR.
Mürsel Münevveroğlu [email protected]