Ben, kendi isteğim ile veya bir ön siparişimin üzerine, bu Dünya’ya gelmedim. Fakat, bu Dünya’ya doğunca da; bebek iken çok sevildim. Çocuk iken, her şeye sevindim. Gençlikte, bir pusulam yoktu ve başımda, “kavak yelleri”nin esintisini seyrettim ve dinledim…”
Bazan keyf ettim, bazan ah ettim, bazan da cehaletimin bir sonucu olarak küfr ettim. Yaş kırka dayanınca , bütün detlerimin dermanını keşfettim. Düştüğüm hatalarıma çoğu zaman , “AH - VAH, EYVAH!” ettim.
Bu şiiri okuyanlar, benim hatalarıma düşmesinler ve bu şiiri hayat yollarına bir pusula yapsınlar diye, bu sayfayı buraya şerh ettim. Bu şiiri okuyup, ana fikrine uyan ve bir ders alanlara da, şayet kabul ederlerse.. hediye ettim.

B E N D E Y A Ş A D I M…

ŞİİR NO:16 10-Kasım-2010

Gafilce yaptığım ibadetleri, suya yazdım,
Bilinçli günahlarımı ise, bir çok mermere;
Her gün adım adım, kendimin mezarımı kazdım,
İstemesem de; ilk geldiğim, son yere gitmeğe…

Şeytanlar, cinler.. bırakmaz; her bir yönden saldırır,
Nefsim, bir başka telden çalar.. yerimde saydırır;
Süfyani; ipleri koparmış, acımaz kandırır;
Ben’liğimi, alıp da, Deccal’a teslim etmeğe…

Göz açtığın, bu Dünya; hem çok yalan, hem çok sanal,
Çirkef; her yerden akıyor.. bol, bol ve “kanal, kanal!.."
İbadetsiz, Cennet’e gitmek.. içi boş bir hayal,
Yazık değil midir? Ömrünü, bom-boş geçirmeğe…

“Benim kalbim temiz” diye, insanı kandırırlar,
Boşluğunu bulunca, dört bir yandan saldırırlar;
Sütten beyaz olsan bile, mutlak bir suç bulurlar,
Ömür; bir atımlık barut, gel çare bul derdine!..
21-KASIM-2010 SAAT:05:40 Konak/İZMİR.
[email protected]