Semâ, gözyaşlarını bulutlara dökermiş
nehirler onları denizlere, okyanuslara kavuşturur

Nehirlerin son durağı semânın gözyaşları ile
tuzlu deryâ sularının buluştuğu noktaymış

Deniz, umman, okyanus, yağmurun, gözyaşlarının
dinlenme, demlenme mekânları

Uçsuz bucaksız bu deryâ-deniz
semâya bakar hep; kaderlerinde bitmeyen
bir yolculuk vardır göklere, bulutlara
yoksa bulutlar mıdır nihâî mekânı ırmakların?

Ya buharlaşan sevdâlar… sevdâ yüklü bulutlar…
semâda dolaşan bulutlar yalnız okyanus mu taşırmış,
talihsiz kara sevdâların, solan, filiz umutların
gözyaşlarına bulutlarda yer yok muymuş?

Zulüm artığı solgun hayatlar,
yoksulluk ve kahır çarpmış
tomurcuk canlar da nehirlere binip
gidemezler mi denizlere?

Bulutlar yalnız nehir mi taşırmış,
feryâd-u figân yüklü yüz binlerce
mahcûb, mahzûn bulut yok muymuş, semâda?

Nehirler yalnız,
bulutlardan akan göz yaşlarını mı taşırmış?

Meselâ, şu dağı aşan kara bulutlarda, acaba,
hayat hakları gaddar silah baronlarınca iptal edilmiş,
kaç beli bükük dedenin, ninenin, kaç bîgünâh tomurcuğun,
kaç gencecik filizin alyuvarları uçuşuyor, dersiniz?

Deryâlar bulutlarla dolaşır da mâsum tomurcukların
bir avuç, kıpkızıl göz yaşına oracıkta ilişecek, oturacak
bir yer bulunamaz mı?

Gazap bulutları da varmış,
Katrina, Harvey, Irma gibi,
felâket kasırgalarını tûfana tebdil eden…

Bir gecede yokluğa, karanlığa dûçâr olan insan yığınları,
sulara gömülmüş müstahkem konaklar
ve enkaz yığını beldeler

Sâdıkların, sâbirûnun, tövbekârların, muttakîlerin,
sâlihlerin, ehl-i zikrin, evliyâullâhın dualarını,
yakarışlarını, niyazlarını hâmil, mağrûr, mesrûr, hayır-hâh
bulutlar da vardır elbette ….
rahmet bulutları dedikleri
ve bu rahmete mazhâr olan bahtiyâr beldeler de


İdris Esen, Ekim, 2017, Erenköy