0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
597
Okunma
pariste radikal örgütler için asılmış bir afişin hikayesine yanıt.beklendiği gibi yaşanmadı öngörüler.şiirin hikayesi bu çölleşmenin avuntusunda görüyor yalnızlıkları.ayrı coğrafyaların ayrı hikayeleri.insanı anlatma sanatı değilmi edebiyat.geleceğe koşullanmakla ölçülüyor hakikat.özgürlüğün üstünde görülmüşse sadakat.her türlü diktanın fotoğrafı çekilmek istenmiş nihayetinde.birazda hakikate varmanın sorunlarına değiniyorsa sanat.bilinci eleştiriye açmanın dramlarında görülmüş arayışın durağanlıkla sınanması insan doğasının.
şehrin anlattığı masallara inanmak
dağlardan çekilmektir denizin anlattıklarıyla
dalgınlığına seslenen afişler için melodram
bulup çizgileri seni eşitleyen kentin mahzenlerine inip
bu savaşın tanığı mor yüzler gibi açlıkları unutmuş
bir çölün sessizliğini dağıtan hülyalara inanmış yalnızlıklar
bir görüntü uyumu solgunluğu solumuş çiçeklerin renginde
tutsaklığı sayıklayan kum fırtınası bakışları kurutmuşken yağmurda
nedim demirbaş
31.11.2020
cumartesi
5.0
100% (1)
