0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
452
Okunma
Ateşi keşfettim
adım adım gittiğinde
Ağladığımda suyu
Mutsuzluk ne derin bir kuyu
değişmiyorsa kimsenin huyu
Her nefeste ciğerlerime dolmuyor artık hava
Kalbim desen, çelik görünümlü mukavva!
Keşfettim işte
Sevgini kalbime gömdüğümde toprağı
Hoşça kal gözleri mutluluk korkağı!
Yoksulluğun çocukluk arkadaşı umut
Bakma artık gökyüzüne
benzemiyor kalbe bulut
Ben tebessümü, sen hayal kurmayı unut
Yaramazlık değildi oysa ki düşlere dalmak
Ama hala kulaklarımda çınlar Annemin azar sesi
Gerçeklerden kaçmak istedikçe
nasıl da acımasızca sabah oluyordu her Pazartesi!
Aslında aslına bakmıyor kimse insanın
Seven de sevilen de hep mağlup oluyor
Sonbahar aklına gelmiyor
Çiçeklerine aldanıyor Nisan’ın!
5.0
100% (3)