Kasvetle, hasretle
Yaşadığımız şu dünyada
Bir umudumuz olmalı,
Ile de yarınlara..
Bunca karmaşanın ortasında,
İçimizi ferahlatacak,
Bir dilek, bir dua olmalı..
Evet zor zamanlardan geçiyoruz,
Hem kendimiz için,
Hem de sevdiklerimiz için telaşımız,
Korkuyoruz belki gelecekten,
Yine de günü yaşamak gayemiz,
Hayat akıp gidiyor,
Hiçbirimiz yarınımızı bilemeden..
Umutsuz yaşayamaz insan,
Sarılın ne olur umutlarınıza..
Bu dünyanın ilacı,
Sevgiden geçer,
İçten sevin, sevdiklerinizi..
Kırmadan, dökmeden,
Gönüller yapın, gönüller kazanın..
Bütün kötülüklere rağmen,
İyiliğe olan inancınızı kaybetmeyin..
Bende dahil hepimizin,
Tek ilacı bu..
Şifa sevgide,
Insan, hayvan, doğa ayırt etmeden..
Güzellikleri gördüğümüz vakit,
İçimize su serpilecek..
Çıkmadık candan umut kesilmez,
Direnin güzel insanlar..
İnsanlık için direnin..
Merhamet olsun yoldaşınız,
Vicdanlı insalara var ihtiyacımız..
Yaşadığımız bunca acının,
Olmalı elbet bir çıkış kapısı..
Birlik ve beraberlik ile,
Yine aşacağız bu zorlukları..
Umudumuz yeşermeli,
Etrafımız yine çiçeklenmeli..
Dünya da cennetti yaratmakta,
Bizim elimizde,
Sırt çevirdiğimiz vakit,
Kine, hırsa, nefrete..
Fark ettiğimiz vakit tekrar kardeşliğimizi,
Insanı insan olarak,
Değerlendiğimiz gün yeniden,
İşte o vakit bütün karanlıklar bitecek..
Şiir: Gönül Cesli
12.08.2021