Gün aymadı daha!

Birlikte kaldırdık kadehi..
Birlikte mırıldandık..
Bilmem kaçıncı defa..
O bilindik şarkıyı geceyle..
Biz efkara boğulurken can parem..
Güneş aymadı daha...

Sehere kıydık..
Aldık bir avuç esintisinden..
Yaka bağır ..darmadağın..
Oturduk ufkuna denizin..
Bir kızıl gül okşamasında..
Güle şebnem değmedi daha..

Son kadeh... hiç bitmeyen özlem..
Aynayı ürküten görüntümüzle..
Sessiz naralarımız vardı..
Sabahı uyandırmadan..
Gün ışığını..can parem..
Üstümüze eymedi daha...

Tilki kurnazlığında meyler..
Birden yapışmıyor yakana..
Kündeye getirmiyor yani..
Ağır ağır..sinsice..karışıyor kanına..
Ayakların yerden kesilir. .sonunda..
Haah işte bu diyeceksin..
Diyemiyorsun..
Bir küfür sallayacaksın ..ulu orta
Geceye kıyamıyorsun..
Güneş sarı, sıcak giysisini giymedi daha

Kadim dostum geceler..
Yalnızlığım, hüznün koyusu..
Gece solar cebimde umutlarım..
Saklı gülüşlerim heba olurken
Yorgun gözlerimde menzil..
Uyanmayası düşlerim kaldı bir tek..
Bir umudum..yarım yamalak..
Gönül inat eder caymadı daha..

Kalkma vakti..
Geceye veda saati..
Birazdan ağaracak tan yeri..
Yine yürek yaralı...
Yine gönül zemheri..
Vurgun gözlerimde kaldın..
İzin sürer durulurum..
Ben sana değil..yüreğine yorulurum..
Hesap vakti..meyhaneci..
Hem geçmişimle..hem seninle..
Saki kadehleri saymadı daha..
H. Işık. 11/8/21