Çek sandalcı, çek durmadan küreği
Sızlamasın sevdiğimin yüreği
Sen bilirsin kalbimdeki dileği
Çek sandalcı, çek durmadan küreği

Gönül gözüm, koyu siyah akşamlar
Alevlendim, teskin etmez hüzzamlar
Kır dümeni, doğsun bende bayramlar
Çek sandalcı, çek durmadan küreği

Dilin özü, gözün özü akarken
Sızlayarak, yârim bana bakarken
Mavi deniz hemen kalbi yakarken
Çek sandalcı, çek durmadan küreği

Ah! ah etmem, tutuş derim, kor gibi
Yağdırma sen, yüreğime kar tipi
Geçse ömrüm, dikenlerle yar dibi
Çek sandalcı, çek durmadan küreği


NOT: Değerli Gönül Dostlarım,
Şiirimde sandalcı olarak bahsettiğim Numan Kaptan, yıllarını gemilerle deniz deniz dolaşarak geçirmiş ve eşimle evlenmeme vesile olan değer verdiğim bir büyüğümdür. Kendisi çok güzel saz çalar ve zaman zaman da gönül seslerini hecelere döktürür. Eşimle nişanlı olduğumuz dönemde zaman zaman bizi sandalına bindirerek dolaştırır ve bir yerde durduğumuzda kimi zaman saz çalar, kimi zaman da Brezilya’da tanıştığı sevdiğini gözyaşlarıyla anlatırdı.
Ama bir gün çok istememize rağmen, bizi dolaştırmak istememişti. Adeta naz yapmıştı. Eşimde çok hüzünlenmişti Numan Kaptan’ın bu davranışına…
Daha sonra öğrendim ki, o gün Brezilyalı sevgilisinin ölüm yıldönümüymüş…
İşte şiirim de bu duygularla oluştu. Ömer Öner