Vicdansız otursun gönül tahtına
Ömrüme borcun var ödeyemezsin...
Mutluluk çıkmasın artık bahtına
Ömrüme borcun var ödeyemezsin...

Gönül bağım viran güller açar mı
Goncasına bülbül konar uçar mı
Bu hüzünlü gözler neşe saçar mı
Ömrüme borcun var ödeyemezsin...

Maziyi andıkça canımı yakar
Gençliğim acıyla yüzüme bakar
Keşkeler süzülür özüme akar
Ömrüme borcun var ödeyemezsin...

Yüzümde çizgiler yılları saklar
Çoğaldı saçımda kar gibi aklar
Hakkın huzurunda alınır haklar
Ömrüme borcun var ödeyemezsin...

Yaslı gönlüm bağlar oldu karalar
Felek derdi liste yapar sıralar
Bak kanıyor sargı tutmaz yaralar
Ömrüme borcun var ödeyemezsin...

Malın, mülkün olsun söyle ne yazar
Gün gelir sana da kazarlar mezar
Tükettin, bitirdin hep azar azar
Ömrüme borcun var ödeyemezsin...

Unutma sıradan sende bir kulsun
Sanma ki bu hesap mahşere kalsın
Hakkım helal etmem haberin olsun
Ömrüme borcun var ödeyemezsin...

Hatice Olkuner

Dost kalemden
Hazanlar bağımda gülüm kurumuş
Bülbüller figanda olanlar olmuş
Mutsuz geçen yıllar gönlümü yormuş
Ömrüme borcun var ödeyemezsin..

Güneş doğmaz oldu, gün küskün bana
Çok ahımı aldın, kırgınım sana
Nedir bu yaptığın, zulümdür cana
Ömrüme borcun var ödeyemezsin..
————————————Kul Seyyah