Dünya denen şu hanede
Ağlamayla doğduk bizler
Sonu belli viranede
Gülmedi ki asla yüzler.

Hayat kurmuş türlü tuzak
Bazan vuslat bazan fırak
Zannetme ki sana ırak
Düşürüyor birer birer.

Çilehane olmuş adı
Hoş gelse de nefse tadı
Ne hekim dinler ne de kadı
Ezer geçer... Sanki dozer!

Durma ha ağla durma ha ağla
Dünya denen mezbahada
Perde sonu ancak veda
Son nefesde olur meğer.

İstiyorsan sen de gömül
Yutsun seni o sonsuz çöl
Götürmezsin bir yırtık çul
Dünya alır senden çeker.

Kimler gelip kimler geçti
Ecel tırpan olup biçti
Şimdi sanki ömür hiçti
Bozulmuyor asla ezber.

Hani şahlar hani sultan
Nice tahtlar oldu viran
Başı çile sonu hüsran
Burda kalır bütün hüner.

Dünya mülkü benim derler
Bir nice gafil erler
Ağzın açmış koca ejder
Daim olur onun zafer.

Her cilvesi binler yutar
Her avına yen’ler katar
Bu batağa çoklar batar
Asla dolmaz sonsuz kiler.

Dünya yalan bir masalmış
Gördüklerin hep hayalmış
Aldanan da bir aptalmış
Yine kanar birçok beşer.