İnsan ölür doğduğu an,
Açılsın yelkenler gidecek var,
Sür kaptan yolcuların var,
İstikametsiz dayanabildiğin kadar,

Delice es Rüzgâr yetiştir ecelime,
Ey Deryalar haykırışımı duyun,
Ey Dağlar feryat’larıma dayanın,
Ey Yeryüzü yerimi ayırın,
Ey Gökyüzü alın beni götürün,

Ana Baba varken bile,
Yetim Öksüz doğmuşum,
Çocukken çocukluğumu,
Hayat’deyken yaşam arzumu,
Geleceğimi umudumu ümidimi,
Baharımı, Güneşimi, Dünyamı
Ben doğduğumda her şeyimi Kaybetmişim,

Yolculuk pusulasız olur mu?
Su alan tekneye binilir mi?
Yuvasız kuş yaşam da kalır mı?
Sahipsiz kimliksiz kalınır mı?

Ey bahtsız kafa başım,
Yola yola kalmadı saçım,
İsyan’dayım efkârlıyım,
İçmeden sarhoş olmuşum,

Kapatırım gözümü hülyalar da,
Dünyanızı başınıza yıkarım,
Yeniden diriltilirince mahşerde,
Rabbime hepinizi şikâyet ederim,

Düzen kuruldu ’El Hâkim’ unutuldu,
Miras kaldı ’Yetim’ unutuldu,
Nimetler taştı ’İnsanlık’ unutuldu,
Yollara asfaltlar döşendi ’Aile’ unutuldu,

Kitap verilenler: mezhepler fırkalar,
Kendilerini Cennetlik atfetti
Tapuları kendilerinin sanıldı,
Şeytan ile yoldaşlarını aldattı,

Hahamlar, papazlar mollalar,
Rab’lerinnin sözlerine yetinemedi,
Yalan üstüne yalan kattı,
Rahmanın Dininin tahrif etti,
Kendilerini ’İLAH’ olarak atadı,

ALLAH Cebraili yolladı ’MUHAMMED’E sav)
Emir yolladı, Ahlak yolladı, Hüküm yolladı,
Yaratan Rabbin adı ile OKU diye başladı,
İnsanlık rayından çıktı yolundan saptı,
KUR-ANI kendisinden uzaklaştırdı,
Hurafeler menkıbeler ’DİN’ sanıldı,

Zaman akıyormuş, Felek dönüyormuş,
Yokluk var edilmiş, Var edilen İnsan,
Toprağa teslim edilmiş,

Bir garip hayat yolcusuyum,
Gaflete düşmeden, Yollardan sapmadan,
Ondan yardımının dilencisiyim,

Eğer ki yolumu Kaybedersem,
Bağışlanmaz Af edilmezsem,
Cemalini nurunu göremezsem
Toprak olayım! Yok olayım