Şimdi bir şeyler yazarak vatan haini de olabilirim
Yahut
Kimsenin sormak istemediği bir soru ile
Karşılık verebilirim
Şunun şurasında kaç kişiyiz bileğine güvenen
Doğru konuşmak için eğri mi oturmak gerek
Neyse ağızdaki bakla hiç ıslatmadan söyleyebilmek

İşte yüzüm
İşte namlu
Açık açık konuşmak istiyorum
Bilsin herkes hayatı nereden çaldığımı
Aşkların
Özünde bir yalandan ibaret olduğunu
Parayla yaşanılır olduğunu
Bilinsin
Güzel ve merhamet yerleri ayıklananların
Hayatı istediği yerinden yaşadığı
Ezbere bildiği yerden sordukları
Dünya
Bize para kazanmaktan başka ne öğretti
Kaldı mı bizde öyle güzel bir ahlâk
Çocuklara öğretilecek
Çocuklar
Çocuklar
Bu dünyaya
Her sabah acılara gülümseyerek uyanırlar
Kolay bir iş değildir çocukça yaşaya bilmek

Neden hala benim ellerim yaşamaya alışmış değil
Oysa
Bir yerde bir kural varsa, orada bozgunculuk da vardır
Suç ise suçu koyanlar kadar temiz değildir
Ya delidir ya da yürekli
Ancak yaşamayı bilen biri kuralları çiğneye bilir
Ve ben
Bana öyle geliyordu ki yaşamak
Hızla yontarak çocukluğumu
Döşümde kıllar büyümeye başladığında anlıyordum
Çözülen şeyin
Dirliği düzeni altüst ettiğini
O hep bir şey olmasını beklemekle geçen ömrüm
Kabullenmek istemiyor oluşum
O gelecek olan her şeyi anlatacak mana
Şimdi ne kadar saçma
İzahı yok
Yalandan yaşıyoruz bu hayatı
Besbelli
Yürüyoruz
Ama ayağımızın altında bir yer yok

Oturup ellerimle dünyaya çiçekler fırlatmak isterdim
Gel gör ki
Hayat
Bana şiir yazmasını öğrettiğin gibi silah kullanmasını da öğret
Ben artık tanrı öldürmek istiyorum

Ömer Altıntaş