Görünmez bir virüs mahvetti, yıktı,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.
Ciğere yerleşip sıktıkça sıktı,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.

Hastanede geçti onsekiz günüm,
Zifiri karanlık görünmez önüm,
Sonsuzluk yurduna doğruydu yönüm,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.

Hastanede herkes seferber oldu,
Bir tek nefes bana muteber oldu,
Bedenim ruhumdan bîhaber oldu,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.

Nasıl bir belaymış, nasıl bir illet?
Sarıyor vücudu, vermiyor mühlet,
Sağlıklı olmakmış en büyük devlet,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.

Çok sinsidir haber verip bildirmez,
Yerleşip ciğere nefes aldırmaz,
Bu zorluğu vücut asla kaldırmaz,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.

Sıkıntı büyüktü, hâlim perişan,
En zayıf noktaya alıyor nişan,
Ölüme götüren gizli bir düşman,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.

Hastane son durak olmaya yakın,
Azrail canımı almaya yakın,
Sevdiklerim yasla dolmaya yakın,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.

Rabbim imtihandan geçirdi beni,
Rüya âleminde uçurdu beni,
Mânâ ateşiyle pişirdi beni,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.

Hafife, şakaya almaya gelmez,
Yaptığı hasarı ilaçlar silmez,
Öyle büyük dert ki çekmeyen bilmez,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.

Bu beladan kurtar bizi Allah’ım,
Kefaret olsun da kalksın günahım,
Zorlu süreç, olsun benim felahım,
Hastaneden eve döndüm çok şükür.

SALİH SEDAT ERSÖZ