Durağan bir gece yarısı
Sessizlik, sensizlik duygularına esir
Bir iç hesaplaşmaya teslim oldu yüreğim
Sonunda işgal etti tüm ruhumu anılar
Aklımı çeldiler alıp götürdüler beni
Yolların çamur ama duyguların tertemiz olduğu o günlere

Aile sevgisiyle başlardı sevgi seferberliği
Önce sokak sonra mahalle sevgisiyle oluşan takımdaşlık
Aynı kent takımının ardından koşmak, yağmur çamur demeden
Aynı ilin insanına hemşerim diye sarılmak gurbet elde
Aynı vatan toprağı için ölmek, yüksünmeden
En acılı gününde bile “Vatan sağolsun” diyebilmek
Yolları çamurdu ama duyguları temizdi memleketimin!

Belki bu kadar köprüsü yoktu Çarşamba’nın
Yeşilırmak’a çifte gem vurulmamıştı henüz
Sayısız sevgi köprüleri vardı iki kalp arasında
Üç sokak ötedeki cenazenin hatırına
Sadece haberlerde açılırdı radyolar
Yolları çamurdu ama duyguları temizdi memleketimin!

Çarşamba büyüktü ama Canlı köyü küçüktü
Kan bağıyla bağlıydı çokları birbiriyle
Kalp gözüyle severlerdi sevdiklerini
Küsenler oldu ama kavga eden olmadı
Bayramlarda barışırdı küste kalanlar
Yolları çamurdu ama duyguları temizdi benim köyümün!

Tarlalarımızda yabancı işçi hiç olmamıştı
İmece usulüyle yapılırdı ekimler çoğu kez
Hasatlar imeceyle taşınırdı kağnılarda
Bir türkü asılırdı Ali dayı kara sabanın ardından
Bütün köy onu dinlerdi, o türkülerle uyanırdı bebekler
Yolları çamurdu ama duyguları temizdi benim köyümün!

Ne de çabuk bitti onca yılı kapsayan anılar
Ferdi TAYFUR filminden çıkan kadınlar gibi
Kızarmış iki damla yaş düştü kirpiğime
Sessizce fısıldardım kendi kendime
Yolları çamurdu ama duyguları temizdi memleketimin!

18.07.2021/Samsun

İbrahim COŞAR