Her şey geçmişte kaldı acılar çekerek
Unutulmaz acılar yosunlaşırken yüreğimde
Kıyılarımda dolaşan bir kız göründü
Ben gibi yaralı yüreği, gözü yaşlı yalnız
Kime derdimi anlatayım diye gezinirken
Buldum seni...

Düşmüşüm yalnızlık girdabına, boğulurum
Çıkmasaydın ela gözlerinle karşıma
İntiharı düşünecek kadar kendimi unutmuştum
Şimdi bir sensin dertlerimin ilacı, dermanı
Çektiğim bitap düşmüş acıları bir anlatsam sana
Dünyanın bir ucundan, bir ucuna yol olur
Ama anlatmayacağım...

Her kötülükler silindi gelişinle, senin de öyle
Avazlarımda yıkılan dağlar
Çığlıklarımda taşan denizler
Gelen vurmasın, giden tekmelemesin gönlümüze
Gerilerde kaldı, tekrarı olmasın artık seninle...

Şimdi dağıldı karabulutlar, masmavi bir gökyüzü
Sesini duymasam, güzlerinde kaybolmasam
Huzurun, saadetin adresini kaybederim
Omzuna başımı dayadığım tek dert ortağımsın
Gecelerimi aydınlatan ay ışığımsın
Nadide Papatyam dediğim vazgeçilmezim...

Yanımdan teğet geçip gitseydin selamımı almadan
İsyanlarım, nefretlerim yağlı kurşundu kendime
Ecelimin son raddesinde olacaktım
Amma gözlerin, saçların, o güzel duyguların
Al dudaklarından dökülen şiirsel hecelerin
Alıp beni götürdü gülistanlığıma...

Dünyanın kederleri, ahları vız gelir sen var oldukça
Yarenliğinde gök kuşağına bürünürüm
Yağmur olur sevdana yağarım
Aşk tomurcuklanır
Bahar olur her yanım
Gazi şehrin aşka susamış sokaklarında
El ele sevdamızı yaşarız
Rüyalarda buluşur, renklenir uykularımız
Papatyam!..

Zafer Direniş
...

Karabulut