1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
454
Okunma
Yorgunum hayat
Dünyaya gelmiş olmaktan,
Ayakta durmaya çalışmaktan,
Yapayalnız.
Yaşadığım acıları
Sıkıntıları saymıyorum.
Dışlandığım, ötelendiğimde
Sizin olsun.
Korunmamış ve sevilmemiş
Olmaktan söz etmiyorum.
Bir sıcak kucak aradığımı
Bir tatlı gülücük
Bir samimi sohbeti
Özlediğimi
Söylemiyorum bile
Yüreğim acı çekmekten,
Gözlerim ağlamaktan
Burnumun direği sızlamaktan
Ellerim sıcaktan yarılmaktan
Yorgun artık
Kırlaşan saçlarım bile
Tek tek ayrılıyor benden
Hayattan alacağım var sanki,
Ama ömrümce ödemeyecek gibi
Birilerine peşin peşin verdiği güzellikleri
Benden esirger gibi
Ondandır
Bütün dertlerimi, acılarımı
Bir bohçaya sardım.
Yüklüğün en sonuna koydum.
Şimdi ben
Gülebiliyorum.
Ama ben,
Gülerken bile yorgunum hayat.
Tıpkı ağlamışım gibi.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz