Arkadaş dediğim sessiz gölgemle
Selamsız sabahsız, kalakaldım ben
Yaşlanmış bir halde ıssız bölgemle
Elimde titreşen dala kaldım ben

Eskidi çakedim, askıya düştüm
Kırıldı dallarım saksıya düştüm
Buz kesti yatağım, eksiye düştüm
Sarıp sarmalamaz, kola kaldım ben

Üfürsen düşecek, başımda fesim
Kulağım ses duymaz, kısık nefesim
Ha durdu duracak, göğüs kafesim
Gün be gün tekleyen, sola kaldım ben

Canıma can katmaz, canlanmış aşı
Kurtarmaz ruhumu, ecel maaşı
Gözümden dökülür, yalnızlık yaşı
Aralık görmeyen, yıla kaldım ben

Zaman başkalaştı, düzelmez gayrı
Değer verdiğimin, kalmadı hayrı
Koyunu kurt kaptı, bebeler ayrı
Gözleri odaklı, yola kaldım ben


Tansiyon tavanda, yükselmiş şeker
Bir iki kelama, boynunu büker
Kulaklar çınlıyor, gözler yol çeker
Bir yanı dağılmış, sıla kaldım ben

Aras’ım var mıdır, sözünde duran
Ahvalim nicedir, kalmadı soran
Dağıldı ocağım, viranım viran
Merhamet dileyen kula kaldım ben

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
19 Haziran 2021