5
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
417
Okunma
Yalnızlığım
bana çekmiş
utangaç, çekingen
çâresiz bir garibân
yeter ki boş bir bank bulsun
saatlerce oturur, öylesine
beş sokak ötedeki parkta
birisi yanına ilişirse
oturma biter, hemen kalkar
etrafa şöyle bir bakınır, ayakta
beklediği biri varmış gibi
görünürde kimseler yok
hay Allah, nerde kaldı
der gibi, içinden
……………….
güldürme beni!
tersinden adımlar
gittiği sokakları bu sefer
sanki vapura yetişecek
koşar adım, acelen mi var
ağır ol, takılıp düşeceksin
be şaşkın
yalnız beni tanır ya
gelir beni bulur, evde
yapışır eteğime, sıkıca
ben yalnızlığın demli çayını
yudumlarken ondört-heceli mısralarla
asıl bî-çâre yalnızlığım
semâlarda uçar
yapayalnız
o sünepe hâlâ eteğime
yapışıp dursun
bi başına, evde
İdris Esen, Nisan, 2020, Erenköy
5.0
100% (4)
Cevap Yaz