falına bakarken gecelerin
yıldızını düşerken gördüm senin

şiirin selası duyuldu
bir şair öldü dediler
edebiyat ailesinin bir ferdi gönül dağından koptu dediler

yağmur ağlıyor inceden inceye
kalem bir köşede susmuş
heceler nöbet tutmuş sanki
bir nokta ........
dokunmuş şiire ,

kim diye:?
yüreğinde cefa çeken bilir
kendini
hangi şaire küstün sen
Ey dost !
bilmiyorsun değil mi kendini
sorguya çek kendi kendini
oku satırlarda kendini

ismini satırlara yazdım Meçhule
yürüyor ayaklarım
bilinmez bir yoldayım
çıkmaz sokaklar dayım
rengi solmuş Güllerimin
kurutulmuş defterinin arasındayım
ağlamıyorum sadece üşüyorum
örtün üzerimi titriyorum
hayatın dikenleri battı ellerime
acıyor yüreğim kanıyor um
İsmi Ümit olan şiirimi kaybettim
her yerde onu arıyorum
Mısralarımda yedi harfli bir kahraman
gitmek istiyor ona kızıyorum



ölmek istiyor bir şair her yerde onu arıyorum
gitmek istiyor bu şehirden
Buldan dağlarında çiçeklere
Şiirin yüreğine bile sordum
nerdesin be şair

"Sisin ardındaki dağların kırık kalpli şairi"

kelimeler boğulmadan masallar bitmeden geri dön lütfen


Ayşe Caniberk
Gümüş kalpler